لطفا به من یه تعارف بزنین.

آخه مصبتونو شکر!

بلا انصافن به جوون خودم!

نتایج اومد!

ینی هفته پیش امده بود! اما من کلا دپرس شده بودم و هنگ کرده بودم و این مدت تو کما بودم! 

بابا .. ما یه عمری آبرو داری کردیم.. درس خوندیم! الان در آستانه ی ورود به دهه ی چهارم حیاتمون دیگه وقت روبرو شدن با بعضی از واژه ها نیس به جون خودم!

رفتم سایت سازمان سنجش... دیدم نتایجمون اومده!

اومدم شماره پرونده رو که دیگه حفظ شده بودم رو وارد کردم و یهو دیدم نوشته:

مردود

اینقدرم بججور! چشمک می زد بیا و ببین!

یکی نیس به این سازمان سنجشیا بگه بابا این یارو شاید آدم حسابی ای ، وبلاگ نویسی...چیزیه! لا اقل می نوشتین "ایشالله سال بعد"! یا "عیب نداره ، بزرگ می شی یادت می ره" یا حد اقل یه خط تیره می ذاشتن! ما که امتحان علمی رو قبول شده بودیم که! حالا اون اساتید باید یه ربعه پی به مکنونیات ذهن و دانش ما می بردن! که نبردن و ما واجد شرایط نشدیم... دیگه مردود چیه آخه؟

خلاصه اینکه این مدت همه اش تو شوک بودم!

البته ظاهرا ما که مرحله اول رو قبول شدیم ... اگه یه چن میلیونی بدیم می تونیم بریم مقطع دکترا مشغول به تحصیل بشیم. اما خودمون که پول نداریم. کسی هم حتی لا اقل یه تعارف خشک و خالی  نمی کنه که " عزیزم بیا من هزینه تحصیلتو تقبل می کنم !"... 

حالا که نوبت ما شد همه یهو حواسشون جم شده که تعارف اومد نیومد داره!می ترسن بفرما بزنن منم فوری بگم مرسی و قبول کنم لطفشونو!