مو مو کارش شنیدن است . اما شاید چاهی هم برای زمزمه کردن لازم داشته تا قلب کوچکش باد نکند و نترکد ...
اما داستان مومو تنها این نیست!
مومو نامی است که تا جایی که می دانم در دو داستان متفاوت نام قهرمانان داستان است ... در یکی از داستان ها پسر بچه ای محمد نام است که مومو صدایش می کنند و در دیگری دختر کوچکی است که تنها هنرش شنیدن حرف هاست...
اما من هیچ کدام از این دو نیستم و در عین حال هر دویشان هم هستم...
دوستی چینی داشتم که می گفت تو اگر به چین بیایی نامت "مو" می شود و "مو" یعنی مرد عاقل و حکیم که نزدیک باشد به خداوند یا همچین چیزی!
من این سومی هم نیستم!!!
اما می توانم به سادگی فقط مومو باشم...
همین ...
این نام برای من هم کودکانه است و هم نیست! هم حکیمانه است و هم نیست!
تجربیاتی دارم که خیلی ها ندارند و جاهایی رفته ام و چیز هایی دیده ام که شاید خیلی ها نرفته باشند و ندیده باشند... کار هایی کرده ام که شاید به نظر بعضی ها احمقانه باشد... اما همه ی این ها با هم من را می سازند و چیزی که امروز هستم را مدیون گذشته ی تا حدودی عجیب خودم هستم...
به هر حال امروز من مومو هستم ! و اینجا برای شما می نویسم...
کارم معماریست و در یکی دو دانشگاه سعی می کنم چیزهایی را که یاد گرفته ام به دیگران هم یاد بدهم... هر چند درس زندگی اولین و آخرین درسی است که باید آموخت و متاسفانه نمی شود آن را به راحتی یاد داد!
که ای کاش اینطور نبود...
ادامه...
سلام وبلاگ قشنگی داری!خیلی جالبه واقعاْ لذت بردم. به نطرم هرکسی می تونه لیلی باشه! خودمون بخوایم می تونیم حتی بهتر از لیلی!!!!! اگه وقت کردی یه سری هم به کلبه حقیر مابزن. با آرزوی موفقیتت!
نه خیرم. عشق یه نعمته. برای همه است. حالا میخواد لیلی باشه یا آزیتا!! لیلی قصه نعمت رو تو دلش کاشت. با گرمای عشق تو سرمای روزگار حفظش کرد. با قلبش بهش نور داد تا زود رشد کنه. لیلی قصه ایمان داشت که میوه دلش شیرینه حتی اگه تلیشو احساس کرده بود...
اینجوریا هم نیست...لیلی بودن کمترین حد بهره بردن از یه عاشقیه...معشوق بودن خشک و خالی یعنی وایسادن پشت یه ویترین شیک که شاعرا رد شدنی پشتش وایسن و با شعر گفتن خودشونو ارضا کنن...خدای شعر هم که باشی تهش مثل "منزوی" برمیگردی میگی :
"لیلا دوباره قسمت ابن السلام شد عشق بزرگم آه چه آسان حرام شد ما خون تازه در تن عشقیم و عشق را شعر من و شکوه تو رمزالدوام شد"...
لیلی؟ لیلی بی زبون بود... همش گریه می کرد... خنگ بود که دل بسته بود به مجنون بی عرضه.... اسیر فرهنگ و عرف و سنت بود بیچاره...این یه مورد دست خودشم نبود... کمی تا قسمتی هم ساخته و پرداخته ذهن های بیمار بود...
سلام
وبلاگ قشنگی داری!خیلی جالبه واقعاْ لذت بردم.
به نطرم هرکسی می تونه لیلی باشه! خودمون بخوایم می تونیم حتی بهتر از لیلی!!!!!
اگه وقت کردی یه سری هم به کلبه حقیر مابزن.
با آرزوی موفقیتت!
تا جایی که من میدونم زشت و سیاه بود!!
قیافه اش که بله!
الانم ما می ریم سولاریوم!!!!! :دی
عشق مال تو هم هست.
مجنون ها گم شده اند...
مجنون امروز سرگرم غرور و مردانگی خودشه!
نه خیرم. عشق یه نعمته. برای همه است. حالا میخواد لیلی باشه یا آزیتا!!
لیلی قصه نعمت رو تو دلش کاشت. با گرمای عشق تو سرمای روزگار حفظش کرد. با قلبش بهش نور داد تا زود رشد کنه. لیلی قصه ایمان داشت که میوه دلش شیرینه حتی اگه تلیشو احساس کرده بود...
لیلی مثل زنهای پستهای قبلیت بود.. عشق داشت به مجنون یه عشق دیوانه وار.. اما تو خونه شوهرش بود...
عشق مال مردی مثل مجنون است
نه مردی مثل ما!
والله!!! خوب شد حالا؟!
افسانه حیات حرفی جز این نبود، یا مرگ آرزو یا آرزوی مرگ ...
همینه
مجنوناش هم از این ور دارن می زنن تو سرشون لیلی کجا بود؟؟ مجنون کجا بود؟؟...
سلام
استاد چرا خودزنی میکنی؟
بابا لیلی هم یکی بود مثل بقیه خانوما
فقط باید واسه هرکی مجنونش پیدا بشه
همون بهتر که عشق مال لیلی باشه!!!!
من یکی که اصلا دلم نمی خواد به عاقبتش دچار بشم...
آخه شهرت به چه قیمت؟؟؟
اینجوریا هم نیست...لیلی بودن کمترین حد بهره بردن از یه عاشقیه...معشوق بودن خشک و خالی یعنی وایسادن پشت یه ویترین شیک که شاعرا رد شدنی پشتش وایسن و با شعر گفتن خودشونو ارضا کنن...خدای شعر هم که باشی تهش مثل "منزوی" برمیگردی میگی :
"لیلا دوباره قسمت ابن السلام شد
عشق بزرگم آه چه آسان حرام شد
ما خون تازه در تن عشقیم و عشق را
شعر من و شکوه تو رمزالدوام شد"...
یکی مثه ما استاد!
فقط یه کم عاشق
لیلی زن خوبی بود فقط تحصیلات آکادمیک نداشت
از عاشقی "متنفرم"...
از عشق نیز "ایضا"...
همیشه میگن همه چسزای خوب برای خانوم هاست !اینم برای شما. . . .
چیزای خوب لطفا تصحیح بفرمائین
لیلی خودش بود...
بی سانسور...
لیلی؟ لیلی بی زبون بود... همش گریه می کرد... خنگ بود که دل بسته بود به مجنون بی عرضه.... اسیر فرهنگ و عرف و سنت بود بیچاره...این یه مورد دست خودشم نبود... کمی تا قسمتی هم ساخته و پرداخته ذهن های بیمار بود...
لیلی مرد بود یا زن؟
عشق . . .
لیلی نام تمام دختران زمین است...
لیلی خوب بود!
خانوم بود!
کهنه بچه میشست!
ظرف میسابید!
یخ حوض میشکست!
و........
من فک می کنم عشق مال زنانی پاک و زلال مثل مومو باشه
برمنکرش لعنت!
لیلی شنیدم بدسیما بوده !