پایان دو زنجیره قتل!

"می شه در رو ببندی؟ ...  ، تا من قهوه درس می کنم ، پنجره ها رو هم لطفا ببند! " صدای پاشنه های باریک و بلند یه کفش زنونه و تق تق پاشنه ی پهن و خشن کفش مردونه که دارن از هم دور می شن میاد ... زن ، با آرامش و لوند ، راه می ره ... از روی صدای کفشاش می تونم حرکت بدنشو و پاهاشو حس کنم کل تنش می رقصه ، یه لحظه وا میسته ... شاید از پنجره داره بیرون و نگا می کنه تا مطمئن بشه کسی ندیدتشون !

***

. ..یک کمی هوله و لرزون از آشپز خونه بلند بلند داره حرف می زنه  " پرده ها ...پرده ها یادت نره ... باید عوضشون کنم . اینا زیادی نازکن! مثل حریرن ... نور رد می شه ازشون!  ....خوب خوبه ... کجا بودیم؟ ... آهان ... یادم افتاد..  " مرد یه ریز حرف می زنه ...  می خواد زن تمام توجهش به اون باشه و احساس امنیت کنه ، احساس گناه می کنه؟ نه اصلن!  "حقشونه با اون تن و بدن بلوریشون لامروتا ... "

***

همه ی حواسش پیش مرد ه است ، شاید حتی دو تا چشمم پشت سرش داشته باشه !! ولی واقعا  نیازی به این همه تلاش و حرافی ، برای تو دل برو بودن نیس ... مرد ، فقط خودشو بیشتر و بیشتر لو می ده و ذات هوس بازشو نشون می ده ، همین ! و زن لبخند می زنه ... لبخندی که تموم نمی شه ... لبخندی که انگار روی صورتش نقاشی شده ، لبخندی که از هیچ جا نمی یاد ، نه از قلب ، نه از فکر و نه از رضایت و شادی ...شاید با رژ لب براق و خوشرنگ اینو روی صورتش کشیده باشه !

***

کمی عرق کرده ... هوله ، ولی به خودش مسلطه! اولین بارش نیس که ... ولی این یکی بد مصب خیلی تیکه است! لباش می خنده .. مثل آب نبات آلبالوییه رنگش ... اینقدر قویه رنگ لباش که وقتی نیگاش می کنه دهنش طعم ترش و شیرین می گیره و بوی آلبالو می پیچه تو دماغش ... از تو کشو شیشه ی قهوه ای رو در میاره و با دقت چن قطره از مایع توش می ریزه تو قهوه ... چن قطره کافیه ... بیشتر واقعا لازم نیس ... تا یکی دیگه از دلبرکای آلبالویی ،تا آخر عمر ، فقط و فقط مال خودش بشه! 

***

می شینه روی کاناپه...توی این تاریک و روشن ...اثاثیه رو نمی شه خوب دید ... براش مهمم نیس که بدونه چی هست تو اتاق و چی نیس ... تنها چیزی که براش مهمه کاریه که می خواد انجام بده و هدف بزرگتری که براش تلاش می کنه!  زن پاکت سیگارشو در میاره ... بازش می کنه و سیگاری رو که از قبل دستی پرش کرده رو نیگا می کنه و سیگار بغل دستیشو بر می داره برا خودش ... بسته سیگارش نصفه اس.. فندک طلایی رنگ شو عادت داره می ذاره تو بسته ی سیگارش... سیگار و می ذاره رو لبشو و ته فیلترو خیس می کنه با زبونش و با یه پک عمیق آتیش می زنه به جون سیگاره!

***

مرد با خودش تکرار می کنه .. دست راستی مال منه دست چپی مال اون ... با دسمال پیشونیشو پاک می کنه و سینی رو بر میداره ... "قهوه آمادست ...شیر نداشتم ببخشید ولی شکر ریختم توش ... البته شیکر دونم آوردم! اگه به نظرت شیرینیشش کم بود می تونی اضافه کنی بهش ... تنهایی سیگار می کشی خانومی ؟ پس سهم ما چی ...خوش به حال فیلتر این سیگار لا کردار که رو لبای تو ئه..."

***

پاکت سیگارشو در میاره ... سیگاری که از قبل دستی پرش کرده رو یک کم بیرون می کشه و اشاره می کنه رو لباش لبخند نقاشی شده و چشاش می گن بفرمایید ... 

***

مرد سیگار و میذاره کنج لبش و با فندک طلایی روشنش می کنه ...

***

چشما و رگ گردنش رو چک می کنه! جای نگرانی نیست ..، کارش تمومه ! شرش از سر دنیا کم شد! 

بد نیس قبل از رفتن یه خستگی ای در کنه شایدم یه یادگاری برداره برا خودش ! فنجونای طلایی ، با فندکش ست می شه ! یادگاری خوبیه ... قهوه ی فنجون دست چپی رو سر می کشه و جای رژلب آلبالوییش می مونه رو لبه ی فنجون ...