مومو

درباره من

مو مو کارش شنیدن است . اما شاید چاهی هم برای زمزمه کردن لازم داشته تا قلب کوچکش باد نکند و نترکد ... اما داستان مومو تنها این نیست! مومو نامی است که تا جایی که می دانم در دو داستان متفاوت نام قهرمانان داستان است ... در یکی از داستان ها پسر بچه ای محمد نام است که مومو صدایش می کنند و در دیگری دختر کوچکی است که تنها هنرش شنیدن حرف هاست... اما من هیچ کدام از این دو نیستم و در عین حال هر دویشان هم هستم... دوستی چینی داشتم که می گفت تو اگر به چین بیایی نامت "مو" می شود و "مو" یعنی مرد عاقل و حکیم که نزدیک باشد به خداوند یا همچین چیزی! من این سومی هم نیستم!!! اما می توانم به سادگی فقط مومو باشم... همین ... این نام برای من هم کودکانه است و هم نیست! هم حکیمانه است و هم نیست! تجربیاتی دارم که خیلی ها ندارند و جاهایی رفته ام و چیز هایی دیده ام که شاید خیلی ها نرفته باشند و ندیده باشند... کار هایی کرده ام که شاید به نظر بعضی ها احمقانه باشد... اما همه ی این ها با هم من را می سازند و چیزی که امروز هستم را مدیون گذشته ی تا حدودی عجیب خودم هستم... به هر حال امروز من مومو هستم ! و اینجا برای شما می نویسم... کارم معماریست و در یکی دو دانشگاه سعی می کنم چیزهایی را که یاد گرفته ام به دیگران هم یاد بدهم... هر چند درس زندگی اولین و آخرین درسی است که باید آموخت و متاسفانه نمی شود آن را به راحتی یاد داد! که ای کاش اینطور نبود... ادامه...

تقویم

آبان 1393

ش	ی	د	س	چ	پ	ج
					1	2
3	4	5	6	7	8	9
10	11	12	13	14	15	16
17	18	19	20	21	22	23
24	25	26	27	28	29	30

آمار : 193504 بازدید Powered by Blogsky

مثل .... ـر در گل!

واقعا مثل همان جاندار نجیب در گل مانده ام و اصلا هم قصد خروج از این گلداب (با الهام از مرداب) را ندارم. با تمام احترامی که برای چاه تازه تاسیس خودم قایلم اما باید بگویم کاشکی به جای عشق ایجاد چاه !! (آن هم چاهی با هزار ها ساکن که نمی شناسمشان و هنوز هم برای گوش دادن به پچ پچ های درون آن سرک نکشیده اند ) به بنده اندکی عقل و موقعیت شناسی عطا می فرمود تا به کارهایم رسیدگی بنمایم.

مومو دوشنبه 1 آذر‌ماه سال 1389 ساعت 04:20 ب.ظ